Ülkenin kuzey ve güney bölgelerini sık sık dolaşıyorum.
Seyahat eden trende, her zaman trenin penceresinin yanında oturmayı, pencerenin dışındaki manzarayı seyretmeyi severim. Anavatanın o uçsuz bucaksız tarlalarında, zaman zaman hasır şapkalar takan sert çiftçi çiftçi figürlerinin parıltısını görmek.
Biliyorum, bu flaşlı hasır şapkalar, gezideki en güzel manzara.
O çiftçi kardeşlerin başındaki hasır şapkayı her gördüğümde, açıklanamayan bir hareket hissediyorum. Gençken, memleketimin güzel tarlalarında otlarken, birçok kez hasır şapka takardım.
Ağustos 2001'de Nanchang'daki 1 Ağustos Ayaklanması'nın Anıt salonunu görmeye gittim. Sergi salonunun ikinci katının doğu köşesinde, bir zamanlar siyah hasır şapka takmış birkaç şehit var. Bu hasır şapkalar, sessizce, bana efendilerinin devrime olan sadakatini anlatıyor.
Bu tanıdık hasır şapkaları görünce, zihnim çok sarsıldı. Çünkü, bundan önce, hasır şapkalar ile Çin devrimi arasındaki ilişkiyi hiç düşünmemiştim.
Bu hasır şapkalar bana Çin devrim tarihini hatırlatıyor.
Uzun Mart yolunda, hasır şapkalı kaç Kızıl Ordu askeri Xiangjiang Nehri'ni aştı, Jinsha Nehri'ni geçti, Luding Köprüsü'nü ele geçirdi, karlı dağını aştı, kurbanlardan kurbanların başlarına kaç hasır şapka kondu ve yeni bir devrimci yolculuğa başladı.
Çin devrimi tarihinin gücüne ve kalınlığına eklenen bu sıradan ve sıra dışı hasır şapka, güzel bir manzara çizgisi haline geldi ve Uzun Yürüyüş'te ışıldayan bir gökkuşağına dönüştü!
Günümüzde, hasır şapkaları en çok kullanan insanlar, elbette, sırtları göğe dönük bir şekilde löse bakan çiftçilerdir. Geniş topraklarda sıkı çalışırlar, umut ekerler ve anavatanın inşasını destekleyen maddi temeli biçerler. Ve onlara serinlik izi gönderebilir, hasır şapkadır.
Ve hasır şapkadan bahsetmek, babamdan bahsetmek demektir.
Babam geçen yüzyılın 1950'lerinde normal bir öğrenciydi. Okuldan çıktıktan sonra üç ayaklık platforma çıktı ve gençliğini tebeşirle yazdı.
Ancak o özel yıllarda babamın kürsüye çıkma hakkı elinden alındı. Bu yüzden eski hasır şapkasını taktı ve memleketinin tarlalarına gidip sıkı çalışmaya başladı.
O zamanlar annem babamın başaramayacağından endişe ediyordu. Babası her zaman gülümser ve elindeki hasır şapkayı sallardı: "Atalarım gelecek için hasır şapka takıyorlardı, şimdi ben de hasır şapka takıyorum, hayatta zor diye bir şey yok. Ayrıca her şeyin yoluna gireceğinden eminim."
Nitekim, babamın kutsal platforma tekrar çıkması uzun sürmedi. O zamandan sonra, babamın sınıfında her zaman hasır şapkalarla ilgili bir konu vardı.
Şimdi, emekli olduktan sonra, babam dışarı çıktığında her zaman hasır şapka takıyor. Eve döndükten sonra, duvara asmadan önce hasır şapkasının tozunu her zaman silkeliyor.
Gönderi zamanı: Sep-15-2022
